Jest tak.  Mam ogromne jojo. Wagowe jojo. A z jojo walczy się na maksa trudno... Chyba trudniej niz za pierwszym razem. Bo (niestety) - jojo odbiera troche duzo nadziei. No, ale moja waga to tylko część tego, o czym chcę opowiedzieć. Bo chcę wam powiedzieć, że się splackowałam.  Zasiedziałam. Zaszyłam w domu w niewygodnym fotelu, w którym właśnie siedzę. Praca, sen, praca, sen, netflix, praca, sen. W międzyczasie spacery z Tartą i jedzenie. Splackowanie.  Mój narzeczony też jest plackiem. Pracuje mnóstwo, przez to nie chce wychodzić, jest zbyt zmęczony, żeby cieszyć się życiem (dziś go zmuszam do pójścia do kina. Pierwszy raz od......

W sobotę odbędzie się prostest pracowników ochrony zdrowia. W tym ratowników (którzy protestują od początku września). Czytam ich postulaty i myślę, że są na maksa zdroworozsądkowe. Nawet więcej - oszczędne, bo na zdrowy rozum powinni "dostać" więcej.  Piszę "dostać" w cudzysłowie, bo ratownicy niczego nie dostają, zapracowują, mimo że mają niebezpieczną pracę (choćby przez agresywnych pacjentów, których jest naprawdę mnóstwo), są marnie opłacani i przepracowani.  Poniżej wklejam postulaty straju ratowników medycznych, zobaczcie, że nie ma w nich niczego wielkiego:  Nic wielkiego, ale jednocześnie wielkie, bo to po prostu prośba o godne warunki pracy na rynku, gdzie zrealizowanie rady "weź kredyt, zmień pracę" zostawi nas...

...

Kochani,  dopiero niedawno zauważyłam, że na moim blogu brakuje bardzo wielu tekstów. Pewnie przepadły w czasie przenoszenia na nową stronę www.  Szkoda. Pewnie gdybym zauważyła wcześniej, dałoby się to jakoś odzyskać, ale nie zauważyłam.  Na pewno wrócę do uzupełniania "przyczyn udarów", inne rzeczy, to się zobaczy  No dobra, biorę się za nadrabianie. Do usłyszenia;) ...

O omijaniu, nie mijaniu. W kontekście zazdrości. Nie wiem, czy już kiedyś o tym pisałam, jeśli tak, to przepraszam. Ostatnio czasem przyznaję ludziom, że jestem zazdrośnicą. Rzecz w tym, że nie chodzi o konkrety. Nie zazdroszczę jednej osobie figury, innej auta, trzeciej, że jedzie w kolejną podróż tej wiosny. Raczej mam tak ogólniej. Patrzę na kogoś i myślę, ale fajnie, też bym chciała tak żyć. Jednocześnie nie zabrałabym nikomu jego figury czy wakacji i cieszę się, że mają to, co ja chciałabym mieć. Mówię "ojaaaa, czad, opowiedz potem o tym!" zamiast "jajebie, niech ci odwołają lot" to złożony temat.

Jak łatwo przesadzić z lekarstwami, suplementami, ziółkami, słuchaniem dobrych i tych gorszych rad?  Inaczej: komu i gdzie wierzyć?  Nawet jeśli inni są na maksa przekonujący? 

Niestety nie może być za długo dobrze. W piąteczek, zaraz przed planowanym wyjściem z domu dopadł mnie kolejny atak padaczki. Mniej wielki niż poprzednie, równie upierdliwy.  Równie upierdliwy, bo wiadomo - pogotowie, strach, pogryziony język, ból głowy. Przede wszystkim jednak, pozbawił mnie znowu poczucia bezpieczeństwa. Sprawił, że kolejny raz piszę do was z domu rodziców, nie od siebie. Nawet nie marudzę, że chcą, żebym u nich trochę pomieszkała. Szczerze mówiąc, ja też się boję.  Tym razem nie mam pojęcia o ataku, bo jak babcia mnie znalazła, to już było chyba po całej trzęsiawce, Rodzice przyjechali po jakimś czasie, tak jak pogotowie, bo standardowo stan padaczkowy miałam...

Niedawno był światowy dzień walki z depresją. Można by myśleć, że światowe dni tego, tamtego i owego nie mają większego znaczenia, przecież są cały czas, różne, ale myślę, że mają swój sens. W wielu miejscach widziałam artykuły, posty, wiadomości o depresji, nawet takich z leczeniem chorób psychicznych nie mają zbyt wiele wspólnego. No mniejsza. Jak wiecie lub nie, od lat leczę się z depresji. Z ogromnymi sukcesami! Moje najgorsze dni od bardzo dawna są za mną i póki co nie zanosi się, żeby miały szybko wrócić. Na szczęście? Wiem jednak, co to za ścierwo. Jak wiele pochłania energii. Jak bardzo się nie wierzy, że...

 Przed udarem byłam bałaganiarskim człowiekiem chaosem. Miałam nawet bloga o nazwie "onamapecha", bo chaos w moim życiu był dość ogromny i przysparzał mi mnóstwo ciekawych sytuacji, z których śmiałabym się do dzisiaj, gdybym je pamiętała (pamiętam niewiele, szczerze powiedziawszy. Np. nazwałam jedną notatkę "dziś spadł na mnie gruz". Musiał spaść. Dałabym wiele, żeby jeszcze raz przeczytać ten cud literatury).  No nic. Po udarze się po prostu tak nie da. Tzn. ja tak nie mogę. Dlaczego? Mniej energii, Słabsza pamięć,  Mniej energii,   Więcej problemów życia codziennego,  Mniej energii,  jestem koszmarnie zestresowana zwykle,  mniej energii.  Jak wiecie lub nie, od lat (przed udarem mnie dopadło) leczę się też z depresji i...

Po pierwsze ? dlaczego nie pisałam przez ostatnie pół roku? Już tyle razy mnie pytaliście, dlaczego nie pisałam, więc wytłumaczę w wielkim skrócie: Zdrowie, praca, pies, stres. Ale po co narzekać, skoro stuknęła mi szósteczka (i trzydziestodwójka... ale to jest dziwne!) i lista zmian na lepsze musi być:)