Spodziewałam się czegoś więcej, niż podstaw dla "błądzących we mgle". To nie jest zarzut - na pewno istnieje masa ludzi, którym ni zaoferowano tych podstaw i którzy przez długi czas nie są zdolni do tego, by samodzielnie je zgłębić. Ja jednak tna coś inngo, np. podpowiedzi, gdzie w internecie szukać sposobów ćwiczenia koncentracji, jak ćwiczyć, kiedy skończy się już przysługujące nam 80 dni na rehabilitacji. Wyciągnę najważniejsze informacje z tych czterech tekstów, postaram się je poszerzyć "albo nie" i zamieszczę na stronie. ...

Ostatnio okazało się, że mogę stanowić całkiem fajny gryzak:) ...

Mój udar mózgu przydarzył się pomiędzy 20.00 a 21.00, daleko od domu rodzinnego, do którego już przyjechał brat-ekspat, żeby spędzić z nami wigilię. Pamiętam, że wołałam rodziców - tak właśnie: rodziców, nie mamy. Lekarz zapewniał mnie, że niedługo przyjadą. Jako dobrze wychowana dziewczynka, powiedziałam lekarzowi, że kłamie, bo rodzice są w Szczecinie. Na szczęście mógł tego nie zrozumieć, bo tego co wydobywało się z mojej paszczy "mową" nie można było nazwać. Doktor jednak miał rację. Ania, moja ocalicielka - przyjaciółka od razu wezwała mamę. Ta, wyrwana z łóżka, znalazła dokumentację medyczną moją i brata, wsiadła w samochód, pojechała do pubu skąd wyciągnęła...

Pierwsze chwile po udarze są dla mnie bardzo niejasne. Pamiętam niby te pierwsze chwile po udarze. Pamiętam na przykład, że zaraz po tym jak się przewróciłam, mówiłam współlokatorce o ryżu na gazie. Pamiętam, że zaraz po przywiezieniu do szpitala mogłam wstać i iść do domu. Pamiętam, że jeśli coś mnie bolało, to ząb. Pamiętam, że byłam pełna sił. Pamiętam też, że byłam w pełni świadoma tego, co się ze mną dzieje. Źle pamiętam. O ryżu mogłam jedynie wyjęczeć niezrozumiale. Miałam lewostronny niedowład, czyli ręką i nogą ruszałam ledwie - nie było mowy nawet o samodzielnym podniesieiu się na poduszce, nie wspominając o wyjściu do...