Jeszcze pół roku temu uwielbiałam jeździć samochodem. Lubiłam nawet długie, dla wielu ludzi męczące podróże, lubiłam prowadzić auto i być wożoną:) Lubiłam czytać w podróży, obserwować krajobrazy, po prostu jechać. Nie byłam rajdowcem, ale zwykłym, porządnym kierowcą, który jeździ pewnie (parkuje z dużą niepewnością). Nigdy nie było tak, że wracałam do domu i w ogóle nie jeździłam. A tutaj... Już kolejny miesiąc siedzę w Szczecinie, a na myśl o aucie wzdrygam się potężnie, bo przyjemności jazdy nie mam w ogóle z dwóch powodów: Po pierwsze, sama (prowadząc) nie pojadę dalej niż do najbliższego sklepu, a i to zazwyczaj z duszą na ramieniu. Wynika...

Lubię marchewki. Surowe, sokowe, zupowe, tarte z jabłkiem, w ciastach, z piekarnika, nawet lubię na nich jeździć...   tak, to ja! Oczywiście nie muszę nikogo przekonywać do tego, że marchew to dla udarowca samo dobro... MIĘDZY INNYMI je się ją przy cukrzycach (ale surową, ze względu na IG), miażdżycach, ma dużo przeciwutleniaczy (neutralizują wolne rodniki), witaminek - mnóstwo, również z grupy B (!), C, E, K, H i kwasu foliowego - który zbawiennie działa na układ nerwowy (łykam go codziennie!), bardzo dużo beta-karotenu i tak dalej.... Ostatnio w lodówce miałam niewiele ponad marchewki i musiałam zrobić coś obiadowego. Tak więc powstała moja...

Udar przychodzi niezapowiedziany i wybiera sobie łupy z najcenniejszych rzeczy, które masz. Bez wysiłku zabiera zdrowie, głos, sprawność, pracę, aktywność, radość, karier, a nawet życie. Do katalogu można dodać mnóstwo cennych wartości. Ja uświadomiłam sobie dobitnie stratę pierwszej z nich, kiedy zapytałam się po raz pierwszy mojej pani doktor ile będę w szpitalu i ile się leczy to wszystko. Okazało się, że straciłam całą niezależność, którą z niemałym wysiłkiem budowałam przez wiele miesięcy. Nie chodziło tylko o to, że nagle zaczęto mnie przewijać i że początkowo ciężko mi się jadło bez pomocy, nie chodziło tylko o finanse, ale o całą bytowość i o...

przewrócilam się. Niespodziewanie. Każdemu może się przydarzyć, ale wydaje mi się że wcale się nie potknęlam. Niesamowicie mnie to martwi. Jest i bonus, rozbiłam laptopa. Jak ocenić, czy to przypadek, czy coś groźnego? Póki co zmierzylam ciśnienie, jest w normie. Czy to udarowe? Czy przypadkowe? Neurolog każe iść do szpitala, może to nic ale lepiej dmuchać na zimne. //apdejt  nowych ognisk udarowych nie ma, pacjent będzie żył. Co się stało, nie wiem. Na wszystko, na co nie ma lepszej odpowiedzi, można zawsze wzruszyć ramionami i powiedzieć "tak to może być po udarze". ...

Wyjście ze szpitala po udarze/rehabilitacji jest wielkim sprawdzianem. Wtedy okazuje się, że zapału do samodzielnej pracy, którą obiecywaliśmy sobie przez cały ostatni tydzień w szpitalu, starcza nam na maksymalnie 4 dni. Tak było u niemal wszystkich "weteranów" rehabilitacyjnych (czy to z ortopedii, reumatologii, czy z neurologii). Właściwie poznałam tylko jedną osobę, która mówiła, że ćwiczy codziennie i bardzo o siebie dbała. To procentowało. Żyje już prawie 20 lat z SM (stwardnieniem rozsianym), i dopiero w ubiegłym roku zaczęła chodzić o lasce. Dlatego warto ustalić sobie plan minimum który musi być zrealizowany. Mojego planu minimum nie wykonuję wtedy, kiedy jestem rozłożona...