Moim zdaniem udar wygląda  jak najgorszy kac życia,  który trwa, trwa i trwa. Mówisz bełkotliwie Nie możesz utrzymać równowagi Światło i hałas bolą cię jak szpilki wbijaj w duszę Głowa boliiii Czujesz się tak bardzo zmęczony I tak bardzo biedny Nie masz kontroli nad swoim ciałem Świat wydaje się niesprawiedliwy i pełen zła Albo nie możesz nic zjeść albo jeszcze wszystko co można Tylko że ten kac nie przechodzi po dniu przeleżanym w łóżku. Trzeba się napracować, żeby przeszedł.  Ale piszę to z kilku powodów.  Po pierwsze, żebyście wiedzieli.  Po drugie,  żeby powiedzieć,  że cieszę się,  że już nie miewam kaców:D po trzecie,  żeby życzyć wam,  żebyście  już nigdy nie mieli...

Pewnie zanudzam Was pisaniem w kółko o tym, jakich wspaniałych przyjaciół, ale w tym tygodniu naprawdę muszę. Wczoraj, mimo zakończonego okresu bożonarodzeniowego, święty Mikołaj przyszedł do mnie AŻ DWA RAZY. Najpierw z jedną paczuszką (cudowną!), potem z drugą przesyłką. Ponieważ jestem jeszcze trochę bystra, trochę czytam i nie bardzo wierzę w Mikołaja,  wiem, że maczali w tym moi przyjaciele. No,  dostałam też taką podpowiedź: (w drugim przypadku podpowiedzią było nazwisko nadawcy paczki). I co chcę powiedzieć? DZIĘKUJĘ. Wiem, że moi przyjaciele chcieli, żebym wiedziała, że są obok i nawet jak dłużej nie gadamy to nie znaczy, że już się nie lubimy;) dziękuję dziękuję dziękuję....

Facebook przypomniał mi poudarowe zdjęcie sprzed dwóch lat. Takie zdjęcia (zestawienia) jak to: przypominają mi jak ogromny postęp zrobiłam. Pierwsze zdjęcie zostało zrobione kilka dni po pierwszym udarze, drugie - po drugim. Chyba nie powinnam narzekać, co? :)    ...

Kochani przyjaciele! [caption id="attachment_1523" align="aligncenter" width="225"] wesołych świąt![/caption] Na Boże Narodzenie życzę wam: zdrowia szczęścia sprawnej lewaczki i sprawnej prawaczki braku kłótni przy stole ani poza stołem braku spastyczności braku kłótni rodziny i przyjaciół wokół a nielubianych ludzi daleko daleko tak milionów monet niezależności braku udarów braku tocznia braku bólów głowy braku bólu brzucha braku zatruć pokarmowych braku tocznia braku bólu gardła braku wszystkich bóli czasu na serialiki czasu na hobby fajnych imprez albo ciszy dobrej pogody śniegu pieniędzy (prezentów;) ale braku obowiązku odśnieżania długich godzin odpoczynku czynności poznawczych w normie zadbanych paznokci czasu dla samego siebie wsparcia i zrozumienia ze strony innych naprawdę wszystkiego, wszystkiego najlepszego. Życzę Wam wszystkim (a może nam wszystkim?) wszystkiego dobrego. Dziękuję za zaglądanie do mnie:)) Kasia      ...

"czy zawsze mieliście wsparcie rodziny po udarze?" odpowiedzi na to pytanie: "czy zawsze mieliście wsparcie rodziny po udarze" strasznie mnie zaskoczyły. Część odpowiedzi była oczywiście pozytywna, ale część, hm... Bardzo wiele odpowiedzi brzmiało "nie". nie nie nie nie nie, jestem udarowcem... ale rodziny i przyjaciół to nie obchodzi moja rodzina odwiedziła mnie po udarze kilka razy. obecnie nikt już nie przychodzi w ogóle nie, chciałabym żeby było inaczej nie, nie, nawet jeśli mówimy o mojej najbliższej rodzinie. Sądzę, że chyba nie zrozumieli czym jest udar, lub nie wzięli go poważnie. i tak dalej... (oczywiście tłumaczę odpowiedzi) Już bardziej rozumiem kampanię fundacji Different Strokes, która...

Nie zdarzyło mi się jeszcze chyba "być klientem" szpitala w którym nie byłoby czuć fajek w miejscach,  w których nie v powinno się ich czuć. Właśnie wróciłam z toalety gdzie ktoś ewidentnie palił.  Wiem, co to znaczy być palaczem, ale nie wiem co to nie móc się powstrzymać w sytuacji,  w której naprawdę  nie można palić. To nic że fajeczkę w kiblu mogła wypalić salowa, zapach drażni pacjent?w. Kojarzy się z chwilą zakazanej przyjemności. Do ucieczki na fajeczkę służą ogrody.  Ale też i bal balkony, schody i przede wszystkim łazienki.  Niby nie wolno, ale zawsze ktoś się znajdzie,  kto nie wytrzyma.  wystarczy powęszyć....

Pakujemy się do samochodu bo dziś czeka mnie podróż i mama, roześmiana istota przynosi mi to: Prezent od prawdziwego Mikołaja!  nie mam pojęcia od kogo to może być.  Mówię szczerze.  To jest zagwostka, która umili mi podróż i całą podróż.  Nie wiem też jak dotrzeć do Mikołaja, bo nie zostawił żadnych wskazówek.  Zatem zostaje mi napisać : Kochany Mikołaju! Jeśli chciałeś mnie zszokować to ci się udało. Jeśli chciałeś mnie uradować  (automat poprawia mi to słowo na udarowa:p ciekawe czemu...) to tym bardziej:) Dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję!  Mam nadzieję że kiedyś ujawnisz mi swojego pomocnika, żebym mogła mu podziękować  osobiście. Czuję się...

Jechałam autem. Nie wyszło jakoś super.  Wymusiłam pierwszeństwo i zostałam otrąbiona. Ale koniec końców dojechałam do sklepu i wróciłam nie przyjeżdżając po żadnym zwierzątku, dziecku, dorosłym, a nawet po krawężniku! Nie czułam się pewna swoich umiejętności, ale babcia miała imieniny (sto lat Barbarze!) i był dzień dyspensy. Pojechałam po Colę zero. Kto mnie zna, wie, jaką to było motywacją:) I podjęłam decyzję: nie będę jeździć sama, tylko z doświadczonym kierowcą pod bokiem (prawym), żeby na mnie krzyczał w momentach kryzysowych. Moja jazda nie była pewna, mnie po czterech minutach jazdy rozbolała głowa i boli - z różnych powodów - do tej pory. Nic nie wyglądało tak...

Na mojej pierwszej rehabilitacji zapytano mnie: z czym ma Pani największy problem? Oczywiście miałam go ze swoją lewaczką (lewa ręka) i nad nią głównie pracowaliśmy, zajmując się resztą ciała dość sporadycznie/prawie wcale. Dzięki temu wyszłam stamtąd z ręką tak sprawną, jak to było możliwe. Wielu z nas wybiera swój największy problem i się na nim skupia, zapominając o całej reszcie. To błąd, który prędzej czy później się na nas odbije.

Z kolei brak bólu głowy podczas udaru niedokrwiennego powoduje, że ludzie nie mają świadomości, że chorują na zagrażającą życiu chorobę układu nerwowego. Nie mają świadomości, że udar może objawiać się tylko osłabieniem kończyny, niewyraźną mową czy zawrotami głowy. PAP: Z tego wynika, że wiele osób mających udar nie zgłasza się po pomoc, bo po prostu nie wie, że ma udar. A.S.: Dlatego tak ważna jest edukacja, przeróżne akcje informujące o udarach. Uważam, że naszą rolą jako lekarzy, jest rozpowszechnianie informacji na temat objawów chorób zagrażających życiu, w tym udaru mózgu. Polecam szczerze całość tekstu:) To pytanie pojawiło się w wyszukiwanych na mojej stronie, moim...