Ja: jak jutro będę musiała ćwiczyć zakrętki, to chyba się zabiję Braciszek:Tylko proszę, zrób to lewą ręką.  Ledwo zaczęłam chwytać, a zaczęło się nieśmiałe "spróbuj lewą ręką", "a może lewą się da?", "próbowałaś lewą ręką?", "masz jeszcze lewą rękę!". Najpierw ze strony taty i brata, potem dużej części odwiedzających mnie. Mistrzem zwracania uwagi był kumpel-Holender, który nie odpuszczał mi nawet na minutę. Przy nim nawet jadłam lewą ręką, co pewnie nigdy wcześniej się nie zdarzyło. Wkurzałam się (i dalej wkurzam) o to straszliwie, zwłaszcza na początku, kiedy nawet lekkie chwytanie szło mi źle, a oni nie chcieli mi odpuścić. Kiedy po raz setny...

Nie wiedziałam wcześniej, że mój dziadek lata temu przeszedł udar. Podobno już po tygodniu wyszedł ze szpitala i jakoś wrócił do siebie. Miał jednak do przekazania mi wiedzę nietajemną, ale niepopularną: jedz porzeczki! Pij soki z porzeczek! Codziennie! A ja - wyrodna wnuczka - krzywię się na  zalecenia zawsze, bo bardzo nie lubię soku porzeczkowego, a uwielbiam świeże porzeczki. Na marginesie - sok porzeczkowy do wódy na imprezach, to zawsze był dla mnie problem, czasem wolałam nie pić (!), niż zabijać smak wódy tym smakiem. Ale w świetle tego, co o niej wyczytałam widzę, że po prostu próbujemy zneutralizować działanie...

  Na początku to był koszmar, ale nauczyłam się robić na drutach! w mniej niż 3 tygodnie zrobiłam trzy kominy moim przyjaciółkom, na zdjęciu dumnie prezentuję wszystkie naraz. Są na tyle ładne, że da się je nosić bez wstydu:)   Nie pamiętam, kiedy ostatnio byłam z siebie tak dumna jak po skończeniu pierwszego z nich. Powinnam zapisać się do klubu wymiataczy razem z moją ulubioną handless organist, która już mnie nie bawi, tak jak dawniej: Palce wciąż niesprawne, sztywne i beznadziejne, ale udało się opanować podstawy. Oczywiśie, kiedy coś się psuje dalej krzyczę "mamoooooooo, naprawisz mi?". Dawno temu, kiedy próbowałam...

Z różnych przyczyn nie ma szans, żebym samymi obiadami wyrobiła tygodniowe minimum o którym pisałam tutaj, więc zaczęłam kombinować. Na pierwszy rzut poszła makrelka wędzona, pyszny dar matki natury. Internet jest pełen różnych przepisów na pastę z makreli, chyba po prostu każdy, kto jadł ją w dzieciństwie ma swój. Mnie mama nie karmiła makrelką zbyt często, więc musiałam sobie coś sama wykombinować i wyszło przepysznie. Przydadzą się: jedna makrela (moja ważyła 300 g), 2 łyżki jogurtu greckiego (inny gęsty też pewnie się nada)* odrobina chrzanu  4 kawałki pomidora suszonego** szczypiorek a z przypraw sól pieprz słodka papryka I jedziemy: trzeba obrać makrelę i ją odościć, suszonego pomidora i szczypior posiekać na...

Przede wszystkim robienia prostych stron w Wordpressie, dzięki czemu się tu widzimy. Lewaczka jest postawiona na wykupionej przeze mnie domenie, na wykupionym przeze mnie serwerze, wszystko zrobiłam tu samodzielnie. Może nie ma tu wielkiego WOW, ale kombinuję, uczę się dalej i będzie coraz lepiej i coraz piękniej.   ...

Wyobraź sobie, że nagle przestajesz panować nad swoim ciałem. Kiedy leżysz bardzo chcesz się podrapać po głowie, ręka niby nie boli, ale możesz ją unieść zaledwie na kilka centymetrów. Jakby ktoś podał ci jakieś okropne prochy. Wyobraź sobie, że jedziesz autem i rozmawiasz z przyjaciółką, ale nagle twoje słowa stają się bełkotem, a kiedy próbujesz wrzucić na luz, jest tak, jakbyś przywalił w dźwignię zmiany biegów kijkiem, bo nie ma mowy o tym, żebyś mógł ją złapać. Wyobraź sobie, że nagle się przewracasz i nie możesz wstać, bo  w twojej nodze nie ma w ogóle siły. Jeśli myślisz, że można sobie...

Do znudzenia i przy każdej okazji słyszymy, żeby pić odpowiednio dużo, przynajmniej 1,5 l płynów i tak dalej... Mnie to też nudzi, zwłaszcza że czuje, że woda jest dla koni i najchętniej podpijam soki owocowe (cukier, fe!), kawkę z mlekiem (odwadnia, fe!) i colę zero (afefefe!). MÓZG POTRZEBUJE DUŻO WODY ŻEBY SIĘ ODBUDOWAĆ.  Kiedy (w końcu!) odłączali mnie od kroplówek w szpitalu, musiałam obiecać, że będę piła minimum 1,5 l wody i to, co dostaję do posiłków - czyli grubo ponad 2 l płynów, a chętnie więcej. Bez tego byłoby ciężko dojść do siebie. Do tej pory zapominam tyle pić, ale jak...

- miałaś udar? W takim młodym wieku?! - nie, w starszym - chciałoby się odpowiedzieć, na każdy taki komentarz. Wyobrażam sobie, że każdy, kto chorował na coś poważniejszego od grypy będąc młodym, musiał się zmierzyć z tym pytaniem. Nie ma więc co płakać i szukać zgrabnych odpowiedzi. Ja zazwyczaj swoje "tak", okraszam którąś z opowieści szpitalnych, np. tą że byłam ulbienicą całej udarówki i kiedy nie za bardzo kontaktowałam, opowiadałam pielęgniarkom o Omanie i sułtanie Qaboosie. Zazwyczaj dorzucam prawdopodobną przyczynę udaru, żeby nie było, że grubas i palacz na hormonach sam się o to prosił. Warto powiedzieć, że udar jest wciąż chorobą osób...

W prewencji udarowej i chorób układu krążenia bardzo ważne są kwasy tłuszczowe omega-3. Naturalnie znajdują się w tłustych rybkach morskich. Jedzmy więc łososia śledzika sardynki i makrele przynajmniej 2x w tygodniu. Dobre dla nas kwasy tłuszczowe wpływają korzystnie na obniżenie krzepliwości krwi, kondycję śródbłonka tętnic, redukcję poziomu trójglicerydów w krwi. Same dobre rzeczy! w badaniu przeprowadzonym w Japonii wykazano, że dieta bogata w ryby morskie zmniejszyła wystąpienie chorób układu krążenia o 37% w porównaniu do grupy kontrolnej. W innym badaniu (GISSI) wykazano, że przyjmowanie 1g kwasów tłuszczowych omega-3 przez pacjentów wiązało się ze zmniejszeniem liczby zgonów z powodów sercowo-naczyniowych o 30% (wszystko powyżęj - na podstawie mądrych materiałów,...

oto ono: Dlaczego rehabilitanci na oddziałach udarowych nie rehabilitują nas od razu przez 3 godziny dziennie? Dlaczego koło każdej osoby ćwiczącej na stojąco jest zazwyczaj krzesło? Ćwicząc, a szczególnie ćwicząc samemu w domu, bez czujnego profesjonalisty, trzeba pamiętać o odpoczynku. Rehabilitacja to nie wyścigi i nie przygotowanie do maratonu. To (niestety) długotrwały proces.Jeden z rehabilitantów powiedział mi, że przesadzając, można nawet zrobić sobie krzywdę. Nie wiem (ale się dowiem!) jak dokładnie, wiem, że moja pani Madzia, często musiała wręcz pilnować, czy robię sobie odpowiednio długie przerwy. Rehabilitanci mają często ciężkie zadanie ocenienia, czy ich marudzący pacjenci są naprawdę zmęczeni, czy po prostu im się...