Osoby po udarze, zwłaszcza pnia mózgu, często mają problemy z oddychaniem. Mogą one ustępować, ale bywa i tak, że problemy z oddychaniem po udarze mózgu trwają dłużej, a w najgorszym wypadku zamieniają się w dolegliwość przewlekłą.  W każdym z tych przypadków wykonuje się zabieg tracheotomii. Przeważnie wtedy, gdy maska tlenowa przestaje być wystarczającym wsparciem, czyli nie na samym począteczku. Ok, w wielu chorobach decyduje się o niej bardzo szybko, ale w przypadku odkładanej decyzji zabieg wykonuje się na sali operacyjnej, obarczony jest też niskim ryzykiem powikłań.  To czym w ogóle jest tracheotomia? Prawie każdy z nas widział ją w jakimś filmie czy serialu....

Słowo „przynajmniej” jest obecnie jednym z tych, które potrafią mnie rozjuszyć. Użyte, oczywiście, w odpowiednim kontekście.  Oto kilka przykładów: przynajmniej żyjesz przynajmniej nie masz raka przynajmniej mówisz przynajmniej chodzisz przynajmniej możesz pisać przynajmniej masz za co żyć przynajmniej masz rentę Bo – jakoś tak czuję – kiedy boli, to nie jest tak, że fakt, że mogło być gorzej, pociesza. Intencje zazwyczaj dobre, wykonanie nie takie. No nie wiem. Nie uważam się za najchorszą osobę na świecie, absolutnie nie! Nawet ta moja niewidzialna niepełnosprawność czasem w ogóle nie daje się we znaki, w innych przypadkach strasznie ją przeklinam.  Problem w tym, że słowo przynajmniej oznacza, że twój problem został z góry zbagatelizowany,  a do tego jesteś obiektem...

Niesamowite. Właśnie mija 5 lat od czasu, kiedy przeszłam udar mózgu. Jestem więc 85-latką (zachowuję się często jak zdziecinniała staruszka o bogatym doświadczeniu życiowym), 30-latką (w dowodzie) i 5-latką. I tak sobie żyję. Jeśli jesteś moim stałym czytelnikiem, wiesz, że co roku 21 grudnia robię listę rzeczy, które zmieniły się u mnie na lepsze. Jeśli ich nie widzę, szukam na siłę. Bo na życie po udarze składają się jednocześnie fiołki i gówno. I jeśli widać tylko złe rzeczy, ok, może w tę rocznicę po prostu poszukać głębiej? Dziś nie będzie wyjątku. Wróciłam z wakacji, siadłam przed kompem i patrzę wstecz na ten...

Zawsze myślałam że meteopatia rzeczywiście istnieje, ale też się ją trochę wyolbrzymia. "Główka mnie boli bo pada". "Boże, jak jestem śpiący, bo jest niż bla bla bla"... Okay, wiedziałam że to istnieje, ale myślałam, że większość ludzi przesadza. Oczywiście do czasu, kiedy mnie złapało. Teraz jestem delikatna jak jabłonka, którą w lipcu złapał przymrozek. Może nie do końca adekwatne porównanie, ale chodzi w zasadzie o to, że ciężko przeżywam zmiany pogody. No boli mnie na przykład. Bo może.   No ale - meteopatia to nie tylko ból. Lista symptomów jest dłuższa. Zmęczenie Senność i bezsenność, Osłabienie, Trudności z koncentracją, Ból stawów, A nawet migrena. Meteopatia często łapie osoby, które...

Ostatnio widziałam w internecie komentarz o niesprawiedliwości wynikającej z faktu, że miejsca parkingowe dla niepełnosprawnych są szersze niż te dla innych osób. Tak... Wg rozporządzenia ministra czegośtam szerokość zwykłych miejsc parkingowych powinna wynosić 2,3 m, zaś dla niepełnosprawnych - 3,3. Skąd taka niesprawiedliwość? Zobaczcie: To znaczy po prostu, że wózek lub balkonik nie wciągną brzucha, żeby wejść do auta, jak to wielu z nas czasem robi na parkingach;p  powiem jeszcze o jednej rzeczy, która mnie zastanowiła jakiś czas temu. Jechałam z kimś autem i ten ktoś chciał zaparkować na miejscu dla niepełnosprawnych. I zapytał mnie "mieszkają tu jacyś niepełnosprawni"? Powiedziałam, zgodnie z prawdą, że tak. A...

Dopiero ostatnio zaczęto mówić w Polsce o opiece wytchnieniowej, nawet przeprowadono pierwsze programy, które maja pomóc opiekunom niepełnosprawnych. Jest to coś bardzo potrzebnego ze względu na zdrowie i samopoczucie opiekunów osób niepełnosprawnych wymagających całodobowej opieki. I, jak wskazuje nazwa, jej celem jest danie przestrzeni dla wytchnienia opiekunom. Wg tego artykułu [klik] w Polsce żyje ponad milion osób wymagających całodobowej opieki. Ponad milion:o Co oznacza że mnóstwo, naprawdę mnóstwo ludzi rezygnuje ze swojego życia, z przyjemności, pracy, nie ma możliwości wyjechania na majówkę, czasem nawet opuszczenia domu na jeden wieczór. Opieka wytchnieniowa ma być dla nich czasową, doraźną pomocą. Oznacza to danie możliwości opiekunowi wzięcia...

Przyznaję. Jeszcze nie doczytałam swietnie przyjętej książki Anny Naskręt, ale już naskrobię kilka słów. Dlaczego? Bo mnie zabiją w wydawnictwie Muza, prosili, żeby zrecenzować w ciagu 2-3 tygodni, ale ja najpierw nie miałam czasu, potem spałam (nowy staż); czuję, że ogarnięcie wszystkich myśli w jednym tekście to będzie za dużo; Akurat, w oczekiwaniu na brata, mam chwilę. Zatem: Ciężko mi się czyta tę książkę. To nie jest złe, bo, hmm, widać, że jest szczera i napisana przez osobę taką, jak my. A poza tym, wydaje mi się, że piszę podobnie;) I tu refleksja: gdybym miała być swoją czytelniczką, to raczej bym ją nie była. No ale historia...

Mam wrażenie, że u mnie nie może być spokojnie. Z drugiej strony wiem, że pewnie większość z nas przeważnie tak sobie myśli. No to tak. Straciłam pracę. Tak musiało być, po prostu okoliczności. Dlatego nie piszę "chłopaki mnie wywalili" albo "dałam ciała", bo nikt nie zawinił. Po prostu czas w najlepszym miejscu się skończył. I nawet nie chcieli mnie przytulać na do widzenia! Jeden, bo nie znikam (mamy współpracować, tylko nie codzienne), drugi - bo chory. Ale ja nie choruje! Nie na grypy;) Kocham tę pracę. Atmosferę w tej firmie. To, ze po miałam najfajniejszych szefów na świecie - świry dwa, ale...

Dziś cudowna historia. Podesłana przez Sylwię, stałą bywalczynię Lewaczki, która nazwała mnie kiedyś "swoją młodszą udarową siostrą". No ja po tylu rozmowach też widzę w niej udarową siostrę;) ale do rzeczy: Znasz powiedzenie "wiódł ślepy kulawego"? Wczoraj wyszłam z domu i spotkałam na rogu naszą osiedlową jeżycką Osobowość, Panią Basię, niewidomą kobietę, naszego barwnego ptaka, postać już sławną w Poznaniu. Pani Basia jest zapewne jakoś w moim wieku (nie umiem tego ocenić), nie jest niewidomą od urodzenia, jest atrakcyjną kobietą podkreślającą swoje atuty, ma platynowe blond długie włosy, wyrazisty makijaż, zawsze zrobione paznokcie, nosi szpilki i krótkie, kolorowe sukienki. Nie chodzi z...

Dziwny dzień, pełen małych zaskoczeń. Oto kilka najważniejszych, w tym jedno neurologiczne. Zaskoczyły mnie zębole. Poszłam do dentysty, bo ząb mnie boli. Od lat. I od lat go leczę. Wraca do mnie ten ból jak bumerang. Ostatnio zrobiłam mu nawet zdjęcie o śmiesznej nazwie "pantomogram". Żebyście zapamiętali: rebus:D  No i co słyszę u pani stomatolożki? Mam zdrowe zęby. MAM. ZDROWE ZĘBY. i tu następuje ciekawostka stomatologiczna. W mojej paszczęce korzenie zębów są ułożone bardzo blisko nerwu szczękowego. I to może być powód bolesnych zębów od lat. Albo problemy z zatokami. Bo są za nisko, aż tak, że nie widać na zdjęciach, czy...