Nie wyłamię się z żadnej sztampy – zrobię podsumowanie roku. Bo czemu nie?

Nie będzie jakoś długie. Bo wiecie – piszę to z łóżka o 7 rano, może to mnie uśpi( ;

do rzeczy:

• przede wszystkim powrót do aktywności zawodowej. Obecnie jestem w mojej drugiej „prawdziwej” pracy (umowa do lutego, a może uda siędłużej), wcześniej miałam epizod w innej firmie, mało udany. No cóż, nie może być idealnie;)
• Podróże. Wpadły 3 porządne podróże, wszystkie po Europie. Wszystkie świetne. Na Islandię trzeba będzie kiedyś wrócić, Praga też była genialna, a Cypr jak zawsze braciszkowy(; Właściwie to każda z podróży wiązała się z Radkiem, to dzięki niemu były tak fajne. To znaczy dzięki mnie, ale on też coś dodał od siebie.
• Życie randkowe. Ostatnio przycichło, ale do jesieni było naprawdę fajnie:)
• Moje pięciozłotówki – zbieram każdą pięciozłotówkę, która wpadnie mi w ręce. Na podróże. Bo w przyszłym roku planuję coś naprawdę fajnego. Co? Nie wiem konkretnie, ale bardzo bym chciała przeżyć coś wyjątkowego.
• Strzelanie – zdobyłam nawet 2 nagrody! Trzecie miejsce na grand prix w bydgoszczy, drugie na zawodach w Goleniowie (no cóż, w mojej kategorii były 2 osoby;p)
• brak nowych udarów
• chyba niczego ważnego nie zgubiłam;)

rzeczy trudne:

• Zaniedbanie Lewaczki. Stali czytelnicy na pewno zauważyli, że jest mnie tu dużo mniej ostatnio, tak od lata. Wtedy rozpoczęłam pracę nr 1, a przecież powrót do pracy nie zwolnił mnie z innych obowiązków (mojego petswear.club, strzelania, jakichś fuch, obowiązków w domu, które ostatnio bardzo się nawarstwiły). Staram się uporządkować sobie pewne sprawy, żeby znaleźć czas na lewaczkowanie. Przecież to nasze miejsce jest dla mnie jednym z najwżniejszych w życiu. Jak patrzę na pustki na stronie głównej czy spadające statystyki, to mi się robi jeszcze smutniej. Ale nic to. Mam nadzieję, że niedługo uda mi się uporządkować swoją rutynę i w niej na pewno znajdę sporo miejsca dla nas.
• Sprawy rodzinne i osobiste – nie będę się z nich zwierzać, bo nie dotyczą mnie, ale dotykają. Wiecie, że o sobie powiem Wam prawie wszystko, ale jeśli chodzi o innych ludzi muszę (chcę zachowywać dyskrecję). No nic. Świat stawia przed nami różne wyzwania, także te trudne.
• Ataki padaczki – cóż, w tym roku przeszłam dwa ogromne ataki padaczki, były długie na tyle, że skończyły się na SOR-ze i nocną hospitalizacją. To jedyne doświadczenia szpitalne w tym roku. Nie jest tak źle, prawda? Tylko obawiam się następnych. To one (i brak pieniędzy) powstrzymują mnie przed kilkoma naprawdę fajnymi rzeczami.
• utycie na koniec roku. jesień jest pod tym względem tragiczna. To jest bardzo smutne.
• rozluźnienie części relacji. takie jest życie, ale i tak mi ciężko z tym.
• zaniedbanie ćwiczeń rehabilitacyjnych. Chaos nie sprzyja…

nadzieje i życzenia na przyszły rok:

• rozkręcenie swojego biznesu,
• rozpoczęcie pisania książki,
• schudnięcie,
• dalsze lewaczkowanie,
• hm, nie wiem jak to ująć. Mam nadzieję, że te sprawy  osobiste będą rozwiązywać się tak dobrze, jak tylko to możliwe…
• równowaga między spokojem a szaleństwami.
• spełnianie celów strzeleckich,
• ostatnio chce mi się uprawiać sport. inny niż strzelectwo. jeszcze wprawdzie nie zaczęłam;p, ale chcę czuć zmęczenie mięśni.

obawy:

jak to ja: mam ich miliard. jestem przejmowaczem się. Nie będę nawet wypisywać, bo po co. Będzie co będzie.

Jak to powiedział mój psychiatra:

wyżej dupy nie podskoczysz!

i programista po prawej:

życiowy parkiet bywa śliski,

co ja zmieniłam na:

każdy może się poślizgnąć na posadzce życia,

albo mój braciszek:

stara bida nie rdzewieje,

tato:

było co było, jest co jest, będzie co będzie,

lub

wszystko gówno, oprócz moczu,

ale (dziadek):

jest dobrze, ale nie beznadziejnie.

Ja ze swojej strony życzę Wam szczęśliwego nowego roku! Pomyślnego 2019…

A konkretnie: ZDROWIA i SZCZĘŚCIA, odpowiedniej ilości snu, dobrych ludzi wokół, pieniędzy, fajnych przygód, miłości, przyjaźni, spokoju, samych dobrych myśli, chwil, wspomnień.

i zabawy tak dobrej, jaką ja miłam na sylwestrze 2011/2012 z tego zdjęcia:)